W tym rozdziale omówimy tworzenie jednej z dwóch możliwych
struktur na partycji lub urządzeniu -
systemu plików lub
obszaru wymiany (swap).
Wybór systemu plików
Rodzaj użytego systemu plików zależy od planowanego
zastosowania. W Linuksie najbardziej uniwersalnym i
popularnym systemem plików jest ext2.
Swoją pozycję uzyskał dzięki temu, że jest prostym i
stosunkowo wydajnym systemem plików. Ponadto jako
jeden z niewielu systemów plików nadaje się do użytku
na dyskietkach i bardzo małych partycjach.
W pozostałych zastosowaniach możemy śmiało użyć
systemów plików z tzw. księgowaniem (journaling) np.:
ext3, ReiserFS,
XFS, JFS ze
względu na duże bezpieczeństwo przechowywania danych.
Dla zastosowań wymagających wysokiej niezawodności
najlepszy będzie ext3, pozostałe z wymienionych
można polecić w systemach wymagających dużej
wydajności i wszędzie tam gdzie występują duże ilości
plików.
Aby z partycji mogły również korzystać systemy Microsoftu
musimy utworzyć na niej system plików vfat.
Utracimy jednak wtedy wszystkie zalety uniksowych systemów
plików.
Tworzenie systemu plików
Programy do tworzenia konkretnych systemów plików różnią
się nazwami, łatwo je rozpoznamy gdyż ich nazwy zaczynają
się od "mkfs." np.:
/sbin/mkfs.ext2
/sbin/mkfs.ext3
/sbin/mkfs.reiserfs
/sbin/mkfs.msdos
/sbin/mkfs.vfat
/sbin/mkfs.xfs |
Aby utworzyć system plików wywołujemy odpowiedni
program z nazwą urządzenia jako parametrem, na
poniższym przykładzie przedstawiono tworzenie systemu plików
ext2 na drugiej partycji podstawowej:
# /sbin/mkfs.ext2 /dev/sda2 |
Więcej o nazewnictwie urządzeń masowych w
tym dokumencie.
Powyżej przedstawiono jedynie skróconą listę wszystkich
dostępnych programów, programy te są dostępne w
odpowiednich pakietach, przykładowo narzędzia dla systemu
plików xfs odnajdziemy w pakiecie
xfsprogs.
Tworzenie obszaru wymiany
Do tworzenia obszaru wymiany używamy programu mkswap np.:
Podmontowanie partycji / aktywacja swapu
Partycje i obszary wymiany są montowane/włączane przez
rc-skrypty w trakcie uruchamiania systemu wg. opcji zawartych
w pliku /etc/fstab (o ile tam zostały
dodane). W pozostałych wypadkach systemy plików montujemy
poleceniem mount z odpowiednimi
opcjami np.:
# mount /dev/sda2 /katalog_docelowy |
System plików zostanie automatycznie wykryty a opcje
zostaną ustawione na wartość "defaults". Więcej na ten
temat odnajdziemy w podręczniku systemowym.
Obszary wymiany aktywujemy następująco:
Szczegółowy opis pliku /etc/fstab
oraz rc-skryptów przedstawiono w
tym dokumencie.
Poznanie typu systemu plików
Aby dowiedzieć się jaki typ systemu plików jest na
danej partycji, użyjemy programu
file z opcją -s:
# file -s /dev/hda2
/dev/hda1: SGI XFS filesystem data (blksz 4096, inosz 256, v2 dirs) |
Listę urządzeń z utworzonymi do tej pory
systemami plików uzyskamy za pomocą programu blkid:
# blkid
/dev/md/0: UUID="4f6fc9cc-9a3a-42bd-9e47-50ecfbeb090b" TYPE="xfs"
/dev/hda1: UUID="6d7abd95-9731-4406-b154-78ee66fc6c7f" TYPE="ext2"
/dev/sda: UUID="4f6fc9cc-9a3a-42bd-9e47-50ecfbeb090b" TYPE="xfs"
/dev/sdb: UUID="4f6fc9cc-9a3a-42bd-9e47-50ecfbeb090b" TYPE="xfs" |
Aby zobaczyć systemy plików podmontowanych urządzeń możemy
użyć programu mount:
/dev/hda1 on /boot type ext2 (rw,sync)
/dev/md/0 on /vservers type xfs (rw,noatime,usrquota) |
|